4 Eylül 2013 Çarşamba

Neden Yoktum?

Birkaç günlüğüne blogumdan uzak kaldım.

Nedenini dile getirebilmek ise aslında zannettiğimden de güç.
Anneannemi kaybettik.

Hemen her kız çocuğunun anneannesine bir zaafı vardır, benim durumum da bundan pek farklı değildi. Yaptığım şehir aşırı yolculuk, cenaze, insanlar, dualar ve son olarak anneannemin eşyalarını toplama görevinin bana düşmesi...

Tüm bunlar benim için hem fiziksel hem de ruhsal anlamda son derece yorucu deneyimlerdi.

Benim anneannem torununa bakan, kek yapan, cebimden harçlığımı eksik etmeyen bir anneanneden çok daha ötesiydi.
Mesela bütün ülkelerin başkentlerini ezbere biliyorsam, bir gecede bir kitabı büyük bir iştahla yutuyorsam, mutfağa girdiğimde herkesi şaşırtan tarifleri hayata geçirip çıkabiliyorsam, çamaşır asarken belli bir sıralamaya göre gidiyorsam, neye ne yakışır, neyin üzerinde ne güzel durur biliyorsam, sökük düğmemi dikebiliyorsam anneannem sayesindedir.

Annem annesini, ben anneannemi, sağ kalan arkadaşları varlığı her zaman neşe veren bir kadını uğurlamanın ötesinde bir şey oldu 1 Eylül'de.

İstanbul, belki de son hanımefendisine veda etti.

Biliyorum ki o şimdi çok mutlu. Tayyörünü, şapkasını, eldivenini, ayakkabısını, çantasını, rujunu ojesini kombinledi. Kürkünü omzuna attı. İncili küpelerini taktı. Çok sevdiği arkadaşı İda'nın koluna girdi. Ve bu iki kadın 1960'ların Pera'sında günlük yürüyüşünü yaparken, ekalliyetten esnaf onlara "Günaydın Madam!" diye selam veriyor. Yürüyüş bitince Markiz'e kahve içmeye, oradan da akşam üstü briçe gidecekler.

41 yorum :

  1. Başınız sağolsun.Ne yazık ki kayıplar yaşamış biri olarak saçma gelse de başsağlığı dilemek alışkanlık olmuş.Mekanı cennet olsun anneannenizin.Allah size ve özellikle annenize sabır versin

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederiz. Allah nurlarda yatırsın.

      Sil
  2. Başınız sağolsun. Mekanı cennet olsun anneannenin. :(

    YanıtlaSil
  3. Başın sağolsun canım. Allah sana ve annene sabır versin. Ben de anneannemi kaybettim şu anda yaşadıklarını anlayabiliyorum.

    YanıtlaSil
  4. Başınız sağ olsun. Belki madden yanınızda olamayacak ama sizin de belirttiğiniz nice şey bırakmış size hatıra. Yaşam biçiminizde, çoğu anda onu yad edeceksiniz. Acınız büyük, Allah sabır versin...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnsan yetiştiren ölmüyor zaten aslında :) Öğrettikleriyle yaşıyor.

      Sil
  5. Mekanı cennet olsun inş..Allah sabır versin

    YanıtlaSil
  6. başın sağolsun canım :(

    YanıtlaSil
  7. Canım çok üzüldüm. Başın sagolsun. Nur içinde yatsın.Seni çok iyi anlıyorum beni anneannem büyütmüştü ve 4yıl önce öldü artık rüyalarıma bile girmiyor ona olan özlemim o kadar büyyükki... :( Allah sana sabır versin...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Her birimizde anneanne emeği var, değil mi? :) Teşekkür ederim canım. Dilerim gelir rüyana.

      Sil
    2. Olmaz mı bana göre anneden daha çok emeği var.İnşallah gelir :) Biz her zaman yanındayız bunu unutma :)

      Sil
  8. Başınız sağolsun mekanı cennet olsun.. :( söyleyebileceğim pek birşey yok kelimelerin manasızlaştığı anlamını yitirdiği tek durum bu.. :'(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Maalesef ki öyle. "Çok yaşlıydı" ve "şahane bir hayat yaşadı" diye kendimi teselli ediyorum.

      Sil
  9. Nur içinde yatsin.Aneanneler bambaskadir.Sabirlar canim

    YanıtlaSil
  10. Allah sabır versin pudriyerim. Nur içinde yatsın.

    YanıtlaSil
  11. Başın sağolsun, anneannem bize yadigar kalan son aile büyüğümüz, beni ve kardeşimi büyüten pamuk yumağım, bu nedenle çok duygulanarak okudum yazını... O kadar çok şey paylaştık ki, benim batıl inançlarımın bile kaynağı kendisi...
    Size Allah sabırlar versin, anneannenin mekanı cennet olsun inşallah...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bizim kuşağın anneleri genelde çalışan anneler olduğu için, pek çoğumuzu anneannelerimiz büyüttü, bizler için yarı anne oldular. O yüzden ben de ne demek istediğini gayet iyi anlıyorum.
      Allah anneannene sağlıklı ömürler versin.

      Sil
  12. Başın sağolsun allah yattığı yerde dinlendirsin ....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin Serap, çok ama çok teşekkür ederim. Dinlenmeyi gerçekten de hak etti.

      Sil
  13. Başınız sağolsun bende geçen sene kaybettim Annanemi sizin halinizi üzüntünüzü anlayabiliyorum çok zor Allah rahmet eylesin :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bilmukabele canım, size de. Teşekkür ederim.

      Sil
  14. Başınız sağolsun, Allah onu nurlar içinde yatırsın :((

    YanıtlaSil
  15. Allah rahmet eylesin. Arkasından bol bol dua edin ona. Allah size sabır versin... Blogunuza ilk gelişim ve bu haber de ilk okuyuşum. Takipçinizim. Banada beklerim --> http://basibaglikiz.blogspot.com/

    YanıtlaSil
  16. Çok şanlı olmalısınız o dönem istanbul hanımefendileriyle sohbet etmek bile değerli benim için,ondan birsürü şey ögrenmiş,dinlemişsinizdir.. Bu pahabiçilmez..Nur içinde yatsın..Tekrar başınız saolsun..

    YanıtlaSil



blogger template by lovebird